asma

یه وقتایی چنان غر میزنم که خودمم از خودم بدم میاد...

دراز می کشم و زل میزنم به سقف...

بعد میگم خدایا...چرا همچین می کنی؟

یه عالمه سوالم ازش میپرسم و خودمم جواب های عاقلانه ای بهش میدم...

بعد کلی ذوق می کنم و میگم خدایا ممنون که اینقد دوسم داری...

بعد راحت میگیرم میخوابم...

کلا غر زدن تو ذاتمه...